Κουβεντουλα με την Γεωργια Ταουσιανη.
Ερ 1 : Πως και ποτέ ξεκίνησες να γράφεις ?
Ξεκίνησα να γράφω από
πολύ μικρή ηλικία. Η πρώτη μου συγγραφική απόπειρα ήταν στην ηλικία των
δεκατεσσάρων ετών. Η τότε διευθύντρια μου είχε ζητήσει να γράψω ένα διήγημα για
την Κύπρο και για τις δυσκολίες που είχε περάσει η χώρα. Το διήγημα μου τότε
είχε δημοσιευτεί στο περιοδικό λογοτεχνών βορείου Ελλάδος. Τότε ένιωσα την
αγάπη που έτρεφα για την συγγραφή και μέσα στα χρόνια, ανά τακτά χρονικά
διαστήματα, συνέχιζα να γράφω.
Ερ 2 : Πως
ένιωσες όταν πήρες το πρώτο σου βιβλίο στα χεριά σου ?
Η αλήθεια είναι πως
το βιβλίο μου αυτή τη στιγμή κυκλοφορεί μόνο σε ηλεκτρονική μορφή, αλλά η
έντυπη έκδοση θα έρθει πολύ σύντομα. Παρόλα αυτά, μπορώ να πω πως ακόμα και η
ηλεκτρονική έκδοση δεν ήταν εύκολη. Στην δική μου περίπτωση, αποφάσισα να μην
συνεργαστώ με εκδότη και έτσι ανέλαβα όλες τις διαδικασίες έκδοσης και
προώθησης εντελώς μόνη μου. Οπότε μόλις το τελείωσα και βγήκε προς πώληση, μέσα
από την δική μου προσωπική ιστοσελίδα, ένιωσα κατά κύριο λόγο ανακούφιση.
Τέλος, μπορώ να πω ότι ένιωσα εκτεθειμένη, καθώς πλέον υπέγραφα κάτι με το
όνομα μου.
αρ 3 : Είχες ονειρευτεί
από μικρή ηλικία να γίνεις συγγραφέας?
Όχι, δεν ήταν όνειρο
μου να γίνω συγγραφέας. Η συγγραφή προέκυψε ξαφνικά και φυσικά μόλις την
γνώρισα την αγάπησα πολύ. Το όνειρο μου, όταν ήμουν μικρότερη, ήταν να γίνω
βιολόγος. Αγαπούσα και εξακολουθώ να αγαπώ τον κόσμο της βιολογίας και γι’ αυτό
συνεχίσω να διαβάζω για αυτήν ανελλιπώς. Πλέον, βέβαια, χαίρομαι που δεν
ακολούθησα το παιδικό μου όνειρο, γιατί εν τέλει συνειδητοποίησα πως δεν θα μπορούσα
να το κάνω στην πράξη.
Ερ 4 : Μέσα από
τα βιβλία σου θέλεις να στείλεις κάποια
μηνύματα ?
Ναι, είναι κάτι που
προσπαθώ πάντα να κάνω. Μέσα από το βιβλίο μου θέλω να περάσω στον αναγνώστη
τις αξίες της φιλίας, του υγειούς έρωτα, της αφοσίωσης, της ομόνοιας, της
δύναμης της συμπόνιας και του θάρρους. Βέβαια, εκτός από αυτές τις αξίες, το
πιο δυνατό μήνυμα που θέλω να περάσω είναι πως το φως, είτε μεταφορικά είτε
κυριολεκτικά, μπορεί πάντα νικήσει το σκοτάδι. Θεωρώ πως αυτό είναι κάτι που
πρέπει πάντα να έχουμε στο μυαλό μας.
Ερ 5 : Πως
εμπνέεσαι τους ήρωες σου ?
Τους ήρωες μου τους
εμπνέομαι είτε από καθημερινούς ανθρώπους του οικείου μου περιβάλλοντος είτε
τους χτίζω με χαρακτηριστικά που θα ήθελα να δω εγώ σε κάποιον. Κάθε ήρωας
είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα, με τα δικά του βιώματα, την δική του
ιδιοσυγκρασία. Οπότε σε μια ιδιαίτερη κατάσταση, οι ήρωες θα αντιδράσουν
διαφορετικά, θα εναντιωθούν, θα διαφωνήσουν, θα ξεπεράσουν τα όρια…
Ερ 6 : Ποσό
καιρό σου πηρέ για να βρεις κατάλληλο εκδοτικό?
Όπως είπα και πριν,
επέλεξα συνειδητά να μην συνεργαστώ με κάποιον εκδοτικό, γιατί θέλω να έχω την
ευθύνη και τον πλήρη έλεγχο του έργου μου. Δεν είναι σίγουρα ο πιο εύκολος
δρόμος, το γνωρίζω, αλλά στην τελική νιώθω ότι η επιλογή μου με ικανοποιεί και
με δικαιώνει. Βέβαια, αυτός ο δρόμος κρύβει πολλή σκληρή δουλειά από πίσω και
ατελείωτες ώρες ενασχόλησης. Από την συγγραφή, την μορφοποίηση του βιβλίου
μέχρι την προώθηση του. Γι’ αυτό έφτιαξα από το μηδέν την δική μου ψηφιακή
επιχείρηση, την Tales & Whispers, μέσα από την οποία πωλείται αποκλειστικά το βιβλίο μου
και εκτός αυτού προσφέρω δωρεάν ιστορίες φαντασίας και μυστηρίου.
Ερ 7 : Τι θα
συμβούλευες ένα επίδοξο συγγραφέα ?
Να μην σταματήσει να
γράφει. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισα εγώ. Πολλές φορές
έτυχε να νιώσω απογοητευμένη, πως αυτό που κάνω δεν είναι καλό, πως θα αποτύχω.
Έσβηνα και ξαναέγραφα κ.ο.κ. Κάποιες άλλες φορές έλεγα πως θα τα παρατήσω,
έκλαιγα και πίστευα πως δεν είμαι ικανή. Εδώ, έρχεται λοιπόν το στοίχημα. Όλοι
πέφτουμε, αλλά το θέμα είναι να σηκωθούμε, να μαζέψουμε τα κομμάτια μας και να
συνεχίσουμε να προσπαθούμε γι’ αυτό που αγαπάμε. Οπότε η συμβουλή μου είναι να
μην σταματήσει να γράφει, να μην τα παρατήσει.
Ερ 8 : Ποια
είναι η ανταπόκριση του κοινού μέχρι σήμερα ?
Η ανταπόκριση του
κοινού είναι αυτή που μου έδωσε την δύναμη να συνεχίσω. Η ιστορία του βιβλίου
μου είναι κάπως περίεργη ίσως και ιδιαίτερη. Πριν από ένα χρόνο, έφτιαξα μια
σελίδα στο facebook και
μέσα από εκεί ανέβαζα μικρές ιστορία φαντασίας και μυστηρίου, για να γνωρίσει
το αναγνωστικό κοινό την δουλειά μου. Μια από τις ιστορίες μου είχε τόση μεγάλη
ανταπόκριση που λάμβανα καθημερινά μηνύματα για το αν είναι βιβλίο. Έτσι,
λοιπόν, έγινε η αφορμή για να την μετατρέψω στο πρώτο μου μυθιστόρημα με τίτλο
«Προστάτες του φωτός: Η μάχη των σκιών».
Ερ 9 : Πόσο
ταυτίζεσαι με τους ήρωες σου ?
Σε κάποια σημεία
ταυτίζομαι και σε κάποια άλλα όχι. Σίγουρα σε κάποιους ήρωες έχω προσθέσει
υποσυνείδητα κάποια στοιχεία του χαρακτήρα μου όπως για παράδειγμα στην
πρωταγωνίστρια μου, την Άιριν. Είναι πολύ ευαίσθητη και έχει το χάρισμα της
συμπόνιας, κάτι που συναντώ πολύ και στον εαυτό μου.
Ερ 10 : Πως
εμπνέεσαι μια ιδέα για να αρχίσεις να γράφεις ένα βιβλίο ?
Νομίζω πως έρχεται
απροσδόκητα, από το πουθενά. Η ιδέα του βιβλίου μου , για παράδειγμα, ξεκίνησε
με μια εικόνα που έφτιαξα στο μυαλό μου. Φαντάστηκα φτερά αγγέλου φτιαγμένα από
κεραυνούς. Έτσι, σκέφτηκα πως θέλω να δημιουργήσω την αφέντρα των κεραυνών, ένα
πλάσμα με τρομερή δύναμη, αλλά τόσο αγνό και πράο στην ψυχή, την Άιριν. Το να
γράφεις φαντασία, γενικά, είναι ένα στοίχημα. Πρέπει να έχεις μια πλοκή που
ξεχωρίζει και παράλληλα να δίνεις στον αναγνώστη εικόνες ξένες, διαφορετικές,
αλλά τόσο όμορφες και μοναδικές την ίδια στιγμή.
Ερ 11 : Πως
φανταζόσουν τον εαυτό σου όταν ήσουν παιδί ?
Δεν ξέρω, δεν νομίζω
πως τον φανταζόμουν. Όταν ήμουν παιδί σκεφτόμουν μόνο το τώρα και όχι το μετά.
Ζούσα πολύ έντονα την κάθε στιγμή… Ήμουν πολύ ευρηματική και λάτρευα οτιδήποτε
ξεχωριστό και μοναδικό. Πίστευα στην μαγεία, στις γοργόνες, στις νεράιδες και
το λάτρευα.
Ερ 12: Υπάρχουν
αυτοβιογραφικά στοιχεία στο βιβλίο σου ?
Ναι, υπάρχουν.
Βέβαια, τα περισσότερα έχουν μεταφορική σημασία. Ένα, όμως, από αυτά έχει
ιδιαίτερη σημασία για εμένα και δεν το τοποθέτησα τυχαία μέσα στο βιβλίο μου.
Κατά την διάρκεια της συγγραφής του βιβλίου μου, είχα βγει βόλτα στην περιοχή
μου. Εκεί , λοιπό, που περπατούσα με τον σύντροφο μου άκουσα ένα κλάμα. Στην
αρχή δεν κατάλαβα τι ήταν, αλλά μετά αντιλήφθηκα πως προερχόταν από ένα μωρό
γατάκι. Ήταν χωμένο κάτω από ένα αυτοκίνητο, δίπλα σε έναν κεντρικό δρόμο.
Φοβήθηκα και προσπάθησα να το βγάλω, για να μην το πατήσει κάποιο αυτοκίνητο.
Εν τέλει, το γατάκι πετάχτηκε και το κακό έγινε. Δεν μπορούσα να το
συνειδητοποιήσω, πάγωσα. Έκλαιγα μέσα στο δρόμο και ζητούσα βοήθεια. Ήταν
Κυριακή όλα κλειστά και δεν μπορούσα να βρω κτηνίατρο πουθενά. Ήταν μια σταλιά,
τόσο αγνό, τόσο φωτεινό… Άφησε την τελευταία του πνοή στην αγκαλιά μου. Μετά
σκέφτηκα πως του άξιζε ένα όνομα, θα ήταν η Ίντιθ. Έτσι, έδωσα αυτό το όνομα σε
έναν χαρακτήρα του βιβλίου μου συνειδητά. Το έδωσα σε μια μητέρα που έδωσε την
ζωή της, για να σώσει το παιδί της, την Άιριν. Το μόνο της λάθος ήταν πως ήταν
πολύ αγνή γι’ αυτό τον σκληρό κόσμο…
Ερ 13 : Κρατάς
σημειώσεις σε χαρτί ή σε υπολογιστή ?
Σημειώσεις κρατάω
πάντα σε χαρτί, αλλά γράφω μόνο σε υπολογιστή. Έτσι, συγκεντρώνομαι καλύτερα.
Ερ 14 : Πες μας
τρία χαρακτηρίστηκα σου
Είμαι πολύ ευαίσθητη,
πολύ συμπονετική και βαθιά συναισθηματική.
Ερ 15 : Πως
νιώθεις όταν γράφεις την λέξη τέλος ?
Νιώθω έναν κόμπο στο
στομάχι. Λέω από μέσα μου, αυτό ήταν; Τελείωσε το ταξίδι; Δεν θέλω.
Ερ 16 : Τι
προσφέρει το βιβλίο/α σου στον αναγνώστη ?
Δράση, περιπέτεια,
κάτι που δεν έχει ξανά διαβάσει και σίγουρα μαγικές και ευφάνταστες εικόνες που
θα τον ταξιδέψουν.
Ερ 17 : Υπάρχει
κάποιος συγγραφέας που θαυμάζεις ιδιαίτερα ?
Οι συγγραφείς που
λατρεύω είναι δύο. Ο Τολκιν και ο σερ Αρθουρ Κοναν Ντόιλ. Φυσικά δεν είναι εν
ζωή, αλλά λατρεύω τα έργα τους. Η βιβλιοθήκη μου είναι γεμάτη με τα βιβλία
τους.
Ερ 18 : Τι είδος
μουσικής ακούς και ποιο είναι το αγαπημένο σου τραγούδι ?
Προτιμώ τα ξένα
ακούσματα κυρίως. Λατρεύω την ροκ, αλλά παράλληλα και τις ποπ μπαλάντες. Τα δύο
αγαπημένα μου τραγούδια αυτή την περίοδο είναι το creep από radiohead και warriors από imagine dragons.
Ερ 19 : Ποια
ήταν η πιο σημαντική μέρα στην ζωή σου ?
Δύσκολη ερώτηση… Ίσως
η μέρα που κατάλαβα πόσο αγαπώ τον εαυτό μου και πόσο θέλω να τον προστατεύσω.
Ερ 20 : Σε τι
δεν μπορείς να αντισταθείς ?
Μπορεί να ακουστεί
κάπως, αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ στην σοκολάτα, ειδικά αν μιλάμε για τούρτα.
Είναι η ένοχη μου απόλαυση…
Ερ 21 : Ποιος
διαβάζει πρώτος τα βιβλία σου ?(με το που τελειώσει )
Ο σύντροφος μου.
Επειδή συγκατοικούμε, κάθε φορά που τελειώνω ένα κεφάλαιο τον αναγκάζω να το
διαβάσει. Είναι πολύ αυστηρός κριτής, οπότε η γνώμη του είναι πολύ σημαντική για
εμένα.
Ερ 22 : Με ποιο
τρόπο μπορεί να επικοινωνήσει μαζί σου
το κοινό ?
Μπορεί να
επικοινωνήσει μαζί μου μέσα του προσωπικού μου προφιλ στο facebook, μέσα από την σελίδα μου στο facebook, Tales & Whispers και μέσω του email μου, tales.whispers1@gmail.com
Ερ 23 : Τι
θεωρείς πιο σημαντικό σε ένα βιβλίο τους
χαρακτήρες ή την πλοκή ?
Για μένα η πλοκή
φτιάχνεται από τους χαρακτήρες, μέσα από τις επιλογές τους, μέσα από τα κίνητρα
τους και τα θέλω τους.
Ερ 24 : Ποιο
είναι το μότο της ζωής σου ?
Αγάπησε και
προστάτεψε τον εαυτό σου, αυτή είναι η αληθινή σου δύναμη.
Ερ 25 : Εκτός
από την συγγραφή τι άλλο αγαπάς με πάθος ?
Λατρεύω το διάβασμα
και λατρεύω να ασχολούμαι με τα ζώα. Είτε με την δική μου γάτα είτε με τα
αδεσποτάκια. Με γεμίζει πολύ όταν τα φροντίζω καθημερινά.
Ερ 26 : Ποσό
ευκολά εκδόθηκε το πρώτο σου βιβλίο ?
Νομίζω πως απάντησα
σε αυτήν την ερώτηση παραπάνω. Με δυσκολία!
Ερ 27 : Ποσό
εύκολο είναι πιστεύεις για κάποιο πρώτο εμφανιζόμενο στην συγγραφή να εκδώσει
αυτό που έγραψε ?
Δεν πιστεύω ότι είναι
εύκολο. Συμβάλλουν πολλοί παράγοντες και φυσικά εξαρτάται από τον δρόμο έκδοσης
που επιλέγει.
Ερ 28 : Όταν
γίνεται κακή κριτική για σένα πως το αντιμετωπίζεις ?
Η αλήθεια είναι πως
δεν έχω λάβει μέχρι στιγμής κάποια κακή κριτική, κάτι που με έχει εκπλήξει.
Αυτό που μπορώ να πω είναι πως τουλάχιστον δεν έχει φτάσει στα αυτιά μου. Αν
λάμβανα κάποια, πάντως, θα την έπαιρνα σοβαρά υπόψιν, ώστε να διορθώσω τυχόν
λάθη.
Ερ 29 :
Πιστεύεις ότι υπάρχει αντιζηλία στο χώρο της συγγραφής ?
Ναι, υπάρχει και την
έχω βιώσει μάλιστα. Νομίζω πως υπάρχει σε κάθε χώρο. Είναι ανθρώπινο, πιστεύω.
Ερ 30 : Λίγο πριν κλείσουμε θα ήθελες να μας πεις
κάτι που ίσως δεν σε ρωτήσαμε ή θέλεις
εσύ να μας πεις ?
Θα ήθελα να πω στους
πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς, σαν εμένα, πως τα όνειρα είναι δικά τους και
πως κανείς δεν μπορεί να τους τα κλέψει. Να συνεχίζουν να παλεύουν γι’ αυτά
μέχρι τελικής πτώσεως.
Σε ευχαριστώ
πάρα πολύ για την όμορφη κουβεντούλα μας
και για τον πολύτιμο χρόνο σου .
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου