Κουβεντουλα με την Ελενα Αντωνιου

 Ερωτήσεις συγγραφέων για το blog Giannas Books 

  


Ερ 1 :  Πώς και πότε ξεκίνησες να γράφεις;

Γράφω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Στιχάκια, σατιρικά δίστιχα, στίχους τραγουδιών, σκέψεις…

Ερ 2 : Πώς ένιωσες όταν πήρες το πρώτο σου βιβλίο στα χέρια σου;

Κάτι το εξωπραγματικό. Ονειρικό. Να μυρίζεις το χαρτί, να βλέπεις το εξώφυλλο. Οι σελίδες γεμάτες από τις δικές σου λέξεις. Είναι… απερίγραπτο!

αρ 3 : Είχες ονειρευτεί από μικρή ηλικία να γίνεις συγγραφέας;

Ναι! Ήθελα να γίνω συγγραφέας όταν θα μεγάλωνα. Το είχα πει γύρω στην τρίτη, τετάρτη δημοτικού. Και στην έκτη, όταν διάβασα στα κρυφά κάποια Άρλεκιν, πήρε προσανατολισμό η επιθυμία μου. Είπα ότι θα γίνω συγγραφέας και θα γράφω ιστορίες αγάπης.

Ερ 4 : Μέσα από τα  βιβλία σου θέλεις να στείλεις κάποια μηνύματα; 

Υπάρχουν κοινωνικά μηνύματα, όπως η θέση της γυναίκας σε ένα ανδροκρατούμενο περιβάλλον, ο “ροζ” εκβιασμός και ο τρόπος αντίδρασης, ο σεξισμός, τα κοινωνικά στερεότυπα, οι κοινωνικές διακρίσεις… Πάνω απ’ όλα κεντρικό μήνυμα είναι ο ανθρωπισμός, ο σεβασμός, η νίκη του συναισθήματος επί της λογικής, η αγάπη σε όλες τις μορφές της. Μόνο η αγάπη μπορεί να νικήσει τα πάντα.

Ερ 5 : Πώς εμπνέεσαι τους ήρωες σου;

Οι ήρωές μου είναι υπαρκτά πρόσωπα. Μπορεί να έχουν στοιχεία δικά μου καθώς και ανθρώπων που γνωρίζω. Να ζουν και να δρουν ανάλογα με τις προσωπικές εμπειρίες μου. Τους τοποθετώ σε μυθιστορηματικό πλαίσιο και εκεί αποκτούν ύπαρξη, προσωπικότητα δική τους, βούληση προσωπική. 

 

Ερ 6 : Πόσο καιρό σου πήρε για να βρεις κατάλληλο εκδοτικό; Πόσο εύκολο ήταν να εκδοθεί το πρώτο σου βιβλίο;

Θα πω ότι ήμουν από τους τυχερούς γιατί ήθελα να εκδοθώ μόνο από τη Χαρλένικ. Όταν το 2012-2013 αν θυμάμαι καλά είχα στείλει μία ιστορία μου στη Χαρλένικ που τότε είχε διαφορετική διεύθυνση μου είχαν πει ότι δεν εκδίδουν Έλληνες. Οπότε από εκεί και πέρα δεν το έψαξα περαιτέρω. Έμαθα το wattpad και άρχισα να ανεβάζω εκεί τις ιστορίες μου. Κάποια στιγμή που είχα ανεβάσει “Τα Δάκρυα του Πάθους” μία φίλη, μου είπε ότι μίλησε σε εκδότη για την ιστορία μου και θα τον ενδιέφερε να την εκδώσει. Κι έτσι ήρθε το πρώτο μου έντυπο βιβλίο στη ζωή. Μετά την αποτυχημένη εκδοτική συνεργασία, είπα ότι δεν ξαναμπλέκω. Έκανα την αυτοέκδοση και στο μεταξύ απευθύνθηκα σε κάποιους φίλους εκδότες. Και τότε ξαφνικά η Χαρλένικ, όπου είχε αναλάβει ο Χάρης Νικολακάκης, αποφάσισε να εκδώσει Έλληνες. Δεν θυμάμαι τι είπα στον εκδότη μου στην πρώτη μας συνάντηση. Πρέπει από μέσα μου να ούρλιαζα, να χοροπηδούσα και να έκλαιγα από χαρά. Ακόμη έχω βουητό στα αυτιά μου.

 

Ερ 7 : Τι θα συμβούλευες ένα επίδοξο συγγραφέα;

Να μην παραιτηθεί ποτέ. Να γράφει σαν να πρόκειται να εκδώσει αύριο, να αγαπά τις λέξεις του, το κείμενό του και να πιστεύει σ’ αυτό. Δεν είναι εύκολη γενικώς η πορεία προς την έκδοση αλλά δεν χρειάζεται ούτε απογοήτευση και κυρίως ούτε παραίτηση. Στη διαδρομή υπάρχουν πολλά εμπόδια, αλίμονο αν πέφταμε και δεν σηκωνόμασταν. 

Ερ 8 : Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού μέχρι σήμερα;

Ονειρεμένη, μαγική. Έχω λάβει τόση αγάπη, ικανή να κολλήσει όλα τα σπασμένα κομμάτια της καρδιάς μου. Είναι σαν μια τεράστια αγκαλιά που μου δίνει δύναμη και με σηκώνει ψηλά. Είμαι ευγνώμων.

Ερ 9 : Πόσο ταυτίζεσαι με τους ήρωες σου;

Τους αγαπώ. Τους νιώθω. Τους συμπονώ. Τους κατανοώ. Τους δικαιολογώ. Ζω μαζί τους. Αναπνέω μαζί τους. Είμαι ένα μαζί τους. Γι’ αυτό ίσως είναι τόσο δύσκολος ο αποχωρισμός κάθε φορά.




Ερ 10 : Πως εμπνέεσαι μια ιδέα για να αρχίσεις να γράφεις ένα βιβλίο;

Μπορεί να είναι ένα όνομα, μία μυρωδιά, ένα συναίσθημα, μία λέξη, μία εικόνα…Νομίζω ότι επιλέγει το βιβλίο πότε θα γεννηθεί, πότε εκείνη η συγκεκριμένη ιδέα θα καρφωθεί στο μυαλό μου. Είναι σαν να το κουβαλάω μέσα μου και κάτι το πυροδοτεί τη στιγμή που θα είμαι έτοιμη να αφοσιωθώ σ’ αυτό.

Ερ 11 : Πως φανταζόσουν τον εαυτό σου όταν ήσουν παιδί;

Είμαστε ό,τι επιθυμούμε. Οπότε σχεδόν όπως είμαι… 

Ερ 12: Υπάρχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία στο βιβλίο σου;

Κάποια διάλογοι που έχουν γίνει, κάποιες σκέψεις, κάποιες καταστάσεις… Είναι πολύ δικά μου κομμάτια.

Ερ 13 : Κρατάς σημειώσεις σε χαρτί ή σε υπολογιστή;

Δεν κρατάω σημειώσεις.Γράφω κατευθείαν αυτό που θέλω.

Ερ 14 : Πες μας τρία χαρακτηριστικά σου

Είμαι μια ονειροπόλα, ρομαντική ρεαλίστρια. 

 

Ερ 15 : Πως νιώθεις όταν γράφεις την λέξη τέλος;

Είναι αντιφατικό το συναίσθημα. Από τη μία λυπάμαι γιατί ζω τόσους μήνες με αυτούς τους ήρωες, ένα μαζί τους και τώρα ξαφνικά πρέπει να τους αποχωριστώ. Από την άλλη, έρχεται η κάθαρση και γι’ αυτούς και για εμένα. Και εξάλλου, το δικό μου τέλος είναι η δική τους αρχή προς τον εκδοτικό κόσμο και την αγκαλιά και την καρδιά των αναγνωστών.

 

Ερ 16 : Τι προσφέρει το βιβλίο/α σου στον αναγνώστη;

Βαθιά συναισθήματα, μαγευτικά ταξίδια... Οι αναγνώστες ανοίγουν την καρδιά τους και οι λέξεις μου τους αγκαλιάζουν.

Ερ 17 : Υπάρχει κάποιος συγγραφέας που θαυμάζεις ιδιαίτερα;

Έχω πολλούς συγγραφείς που αγαπώ, και ακόμη περισσότερα βιβλία που με συγκινούν.

 

Ερ 18 : Τι είδος μουσικής ακούς και ποιο είναι το αγαπημένο σου τραγούδι;

Country μουσική. Το αγαπημένο μου είναι το “Living like there’s no tomorrow” του Keith Whitley αλλά το τραγούδι που με σημάδεψε είναι το “If I were a painting” από τον Clinton Gregory.

Ερ 19 : Ποια ήταν η πιο σημαντική μέρα στη ζωή σου;

Αυτό νομίζω θα το ξέρω τη στιγμή που θα κλείσω τα μάτια μου.

 

Ερ 20 : Σε τι δεν μπορείς να αντισταθείς;

Στο λάπτοπ μου! χααχχαχαχ Και στις φατσούλες που μου κάνει η ανιψιά μου για να με “καλοπιάσει”, στο χαμόγελο του αγαπημένου μου και στα γλυκά. 

 

Ερ 21 : Ποιος διαβάζει πρώτος τα βιβλία σου; (με το που τελειώσει)

Δύο φίλες μου. Η Λένα και η Γεωργία. Δεν έχει καμία σχέση η μία με την άλλη. Και οι παρατηρήσεις τους είναι πάντα εύστοχες και διεισδυτικές στο κείμενο .

 

Ερ 22 : Με ποιο τρόπο μπορεί να επικοινωνήσει  μαζί σου το κοινό;

Μέσω facebook και instagram, αλλά και μέσω email: elenantoniou.author@gmail.com. Aπό την ερχόμενη εβδομάδα και μέσω του site μου elenantoniou.gr.

 

Ερ 23 : Τι θεωρείς πιο σημαντικό  σε ένα βιβλίο τους χαρακτήρες ή την πλοκή;

Οι χαρακτήρες είναι η πλοκή. Οι δράσεις και οι αντιδράσεις τους δημιουργούν την πλοκή.

 

Ερ 24 : Ποιο είναι το μότο της ζωής σου ?

Κάθε εμπόδιο σε καλό, ο καθένας με την τύχη του, όποιος θέλει βρίσκει τρόπο αλλιώς δικαιολογίες και οι ευχές, οι συμπεριφορές και οι κατάρες επιστρέφονται.

Ερ 25 : Εκτός από την συγγραφή τι άλλο αγαπάς με πάθος;

Τα πάντα. Ό,τι κάνω στη ζωή μου το κάνω με πάθος. Αγαπώ τους ανθρώπους με πάθος, ζω με πάθος, δουλεύω με πάθος, γράφω με πάθος...

 

Ερ 26 : Πόσο εύκολο είναι πιστεύεις για κάποιο πρώτο εμφανιζόμενο στην συγγραφή να εκδώσει αυτό που έγραψε;

Αν επιλέξει τη συνέκδοση την οποία προωθούν πολλοί εκδοτικοί, είναι εύκολο. Αν επιλέξει τον παραδοσιακό δρόμο, θα δυσκολευτεί αλλά αυτός που αξίζει δεν χάνεται. Θα βρεθεί ο τρόπος να αναδειχθεί και να λάμψει.

 

Ερ 28 : Όταν γίνεται κακή κριτική για σένα πως το αντιμετωπίζεις;

Μέχρι στιγμής δεν έχω λάβει κακή κριτική. Κάποιες παρατηρήσεις θα έλεγα που πάντα τις διαβάζω με προσοχή και τις ακούω.

 

Ερ 29 : Πιστεύεις ότι υπάρχει αντιζηλία στον χώρο της συγγραφής;

Ακούω κάποια πράγματα που γίνονται και σαστίζω γιατί δεν καταλαβαίνω τον λόγο. Χώρος υπάρχει για όλους. Δεν το έχω βιώσει προσωπικά ή τουλάχιστον δεν το έχω μάθει.

Ερ 30: Λίγο πριν κλείσουμε θα ήθελες να μας πεις κάτι που ίσως δεν σε ρωτήσαμε ή θέλεις εσύ να μας πεις;

Θα ήθελα να μείνω λίγο παραπάνω στο θέμα των επίδοξων συγγραφέων. Να πω ότι όταν θέλεις κάτι πολύ, όταν είναι όνειρό σου, θα κάνεις τον κόσμο άνω κάτω να το πετύχεις. Θα δουλέψεις, θα το προσπαθήσεις, θα ματώσεις, αλλά το όνειρο θα πραγματοποιηθεί και θα είναι τόσο τέλεια η στιγμή που θα σε ανταμείψει για κάθε φορά που σκέφτηκες να τα παρατήσεις.

 

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την όμορφη κουβεντούλα μας και για τον πολύτιμο χρόνο σου .

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου