ΟΡΙΑ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ

Εχω πολλούς μήνες να γράψω κάποιο άρθρο – σκέψεις όπως και να το πω το νόημα ένα είναι , έτσι αποφάσισα να γράψω σήμερα για τα όρια μας , γενικά. Όρια μια λέξει που την ακούω πολύ γενικά και κυρίως από την μέρα που έγινα μάνα , δηλαδή πριν οκτώ χρόνια . Από την πρώτη κιόλας μέρα που γέννησα άκουγα να μου λένε παλιότερες μαμάδες , όταν μεγαλώσει λίγο να αρχίσεις να βάζεις όρια , να μην αφήνεις να κάνει ότι θέλει και να είσαι αυστηρή . Εγώ όμως είχα άλλη θεωρία , ναι να μπαίνουν κάποια όρια άλλα όχι στρατιωτικά όρια δεν ήθελα και ούτε θέλω ένα μωρό στρατιώτη θέλω ένα μώρο που να είναι χαρούμενο και ευτυχισμένο και ο λόγος που θέλω έτσι το παιδί μου είναι γιατί υπήρξα και εγώ παιδί και γνώρισα αρκετά παιδιά στην ζωή μου που μεγάλωσαν σαν στρατιωτάκια η κατάληξη σχεδόν πάντα η ίδια, με το που σπουδάσουν αυτό που οι γονείς επέλεξαν για εκείνους γιατί ήταν μέρος των όριων , μετά βολεύονται σε μια δουλεία και όταν σιγά – σιγά και πολύ δειλά αρχίζουν να βγαίνουν από το καβούκι τους και καταλαβαίνουν ότι πλέον οι ίδιοι πρέπει να ορίσουν τα όρια τους , είναι αργά και είναι μονόδρομος γιατί πολύ άπλα δεν ξέρουν πως να το κάνουν . Έτσι εγώ αποφάσισα να μην βάζω συνεχώς όρια και κανόνες στο παιδί μου και όταν έρθει η ΄ώρα να βάλει τα όρια της να ξέρει πως να το κάνει και αυτό άρχισε να το μαθαίνει από τώρα , ξέρει μέχρι που την παίρνει για να κάνει το οτιδήποτε και ξέρει να σταματάει εγκαίρως , ξέρει πότε θα τσαμπουκαλευτεί και μέχρι που είναι το όριο της , δεν ξέρει τι θα πει βία αλλά ξέρει πως να μιλήσει και να κάνει τον άλλο να καταλάβει το λάθος του , ναι δεν είμαι η συντηρητική μαμά και ίσως κάποιοι / ες μπορεί να διαβάσουν το κείμενο μου και να πουν τι μάνα είναι αυτή και θα απαντήσω και σε αυτό είμαι μια περιφανή μάνα γιατί κάθε φόρα που πάω να μιλήσω με τις / τους δασκάλες / ους της κόρης μου ακούω συγχαρητήρια για τον χαρακτήρα που έχει , για το πόσο ευγενικά μιλάει , για το πόσο καλή μαθήτρια είναι και το πιο βασικό για το ότι παίζει με όλα τα παιδάκια και δεν την νοιάζει ούτε το χρώμα , ούτε η γλώσσα , ούτε η εθνικότητα , ούτε αν κάποιο παιδάκι έχει κάποια ιδιαιτερότητα και για να μην παρεξηγηθώ με την τελευταία λέξη εννοώ ότι δεν την νοιάζει να παίξει με παιδιά που έχουν το οποιοδήποτε σύνδρομο ή κάθονται σε τροχοκάθισμα , ναι θα βρει τρόπο να παίξει με όλα τα παιδία και το κάνει με χαρά . Μπορεί εσύ που διαβάζεις τώρα να σκέφτεσαι αρνητικά για μένα αλλά δεν πειράζει δεν γίνεται να έχουμε όλοι τα ίδια πιστεύω και τα ίδια όρια . 

 Και τώρα ας πάμε στα δικά μας όρια ως ενήλικες , από που ξεκινούν και που σταματούν τα όρια μας ? Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε συνεχώς στην τηλεόραση ή σε ενημερωτικά σάιτ για βία , φόνους κτλ , που είναι τα όρια αυτών των ανθρώπων ? Πουθενά θα πω εγώ , γιατί άνθρωπος που ξέρει να βάλει όρια στον εαυτό του ξέρει και που να σταματήσει , εκείνος που δεν ξέρει να βάλει όρια καταλήγει ή στο χώμα ή στην φυλακή , άσχημο αυτό που λέω αλλά είναι η πικρή αλήθεια . Τώρα θα μου πείτε πριν δεν έλεγες όχι στα όρια και θα πω όχι δεν είπα αυτό και το ξανά λέω προς κατανόησίν όλων , είπα να μπαίνουν όρια αλλά με μέτρο και όχι στρατιωτικά , για να ξέρουμε ως ενήλικες να βάζουμε τα δικά μας όρια . Ένας στρατιώτης ανυπομονεί για την μέρα της απόλυσης του για να μπορεί να έχει τα δικά του όρια και κανόνες χωρίς τα όρια και κανόνες ενός στρατοπέδου , κάποιο παιδί που αυτό το έχει στο σπίτι του και από εκεί δεν μπορεί να απολυθεί ως ενήλικας δεν θα μπορεί να βάλει δικά του όρια και ξεφεύγει όταν του δοθεί μια κάποια ελευθέρια , ενώ κάποιος άνθρωπος που από μικρός έχει ΚΑΠΟΙΑ όρια και κανόνες , μαθαίνει και ως ενήλικας να βάζει τα δικά του όρια και να ξέρει που να σταματήσει πριν καταλήξει με βραχιολάκια και στο τμήμα . Αυτό το κείμενο ήταν έμπνευση από ένα περιστατικό που έγινε μπροστά μου πολύ πρόσφατα . Η ιστορία ξεκίνησε όταν το αγόρι πήρε από τα χέρια της κοπέλας που ήταν μαζί τα τσιγάρα της για να την σταματήσει από το να κάνει άλλο ένα τσιγάρο αφού ούτε δέκα λεπτά δεν είχαν περάσει που έσβησε το προηγούμενο , η κοπέλα για μερικά λεπτά ζητούσε ευγενικά τα τσιγάρα το αγόρι όμως δεν της τα έδινε και όταν εκείνη τον ρώτησε τι ζόρι τραβάει αν θα καπνίσει , εκείνος της είπε δεν θα καπνίσεις γιατί δεν θέλω να καπνίσεις , εκείνη του απάντησε ότι δεν γίνετε πάντα αυτό που θέλουμε και ότι είναι πολύ κακομαθημένος , η απάντηση του ήταν δεν πειράζει αν είμαι κακομαθημένος εσύ πάντως άλλο τσιγάρο δεν θα κάνεις , εκείνη θύμωσε και τον χαστούκισε λέγοντας τον μαλακά , εκείνος δεν αντέδρασε την άφησε να ηρεμήσει , εκείνη όταν κατάλαβε ότι είχε υπερβεί τα όρια της του ζήτησε συγνώμη και του έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο που είχε χαστουκίσει προηγούμενος , εκείνος την συγχωρέσε πριν καν του το ζητήσει αλλά τα τσιγάρα δεν της τα έδωσε γιατί τα δικά του όρια δεν ήταν τόσο κοντά έκανε υπομονή μέχρι να ηρεμήσει εκείνη , της έδωσε χρόνο να καταλάβει , ενώ εκείνης τα όρια της δεν άντεξαν πολύ θύμωσε ευκολά δεν περίμενε να ακούσει γιατί το έκανε αυτό ο φίλος της. Μετα την συγνώμη την πηρέ αγκαλιά και της είπε ΄: «θύμωσες πολύ εύκολα και εσύ δεν είσαι έτσι εσένα τα όρια σου είναι μακράν πιο πολλά από τα δικά μου θες να μου πεις γιατί έκανες έτσι ? Εγώ το μόνο που σκέφτηκα ήταν η υγεία σου , ούτε να θυμώσεις ήθελα ούτε να είσαι μουτρωμένη.» εκείνη δεν μίλησε άπλα λούφαξε στην αγκαλιά του και σκέφτοταν μέχρι που μπορεί να φτάσουν τα όρια μας , που πρέπει να σταματήσουμε και γιατί αντιδράμε σε βλακώδες πράγματα ? Αυτά ήθελα να πω αν φτάσατε μέχρι το τέλος σας ευχαριστώ πολύ , θα ήθελα να ακούσω και την δίκη σας γνώμη πάνω στο θέμα ή κάποια ιστορία που σας έκανε να σκεφτείτε όπως η κοπέλα . Περιμένω τα σχόλια σας εδώ η στα social media . BLOG : https://giannasbook.blogspot.com/2021/01/blog-post.html?fbclid=IwAR3m6gKyd_rSyMM1VW2-akB5V7_bkmyS02JFHt1iie0OMPHoNF1OcYe3XkQ FACEBOOK : https://www.facebook.com/groups/312498456076553/ INSTAGRAM : https://instagram.com/gianna_costa23?igshid=NzZlODBkYWE4Ng== YOUTUBE : https://www.youtube.com/channel/UCfl_g88n4x2wb8SdtRq07HQ/featured TIK - TOK : tiktok.com/@giannas_book Υ.Γ Ότι γράφω στο άρθρο είναι καθαρά η δίκη μου άποψη και μόνο αύτη , όσο για την ιστορία είναι 100% αληθινή και δεν μπορεί κανείς να πει το αντίθετο .